Το Φεστιβάλ ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ταξιδεύει στη Λιβαδειά

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2014 9.00 ΜΜ.

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ (ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 5)

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ

Το Φεστιβάλ ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας αναγνωρίζοντας την ανάγκη για την περαιτέρω προβολή της ταινίας μικρού μήκους εντάσσει στον ετήσιο προγραμματισμό του τη διοργάνωση προβολών σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Φέτος – για 2^η χρονιά - εντάχθηκε και η Λιβαδειά στον κατάλογο των πόλεων.Έτσι στις 31 Ιανουαρίου και 7 Φεβρουαρίου 2014 θα προβληθούν οι βραβευμένες ταινίες του 36^ου Φεστιβάλ Δράμας.

Για την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014 το πρόγραμμα έχει ως εξής: 
DEAD END                              ΤΩΝΙΑ ΜΙΣΙΑΛΗ
ΝΙΚΟΛΕΤΑ                              ΣΟΝΙΑ ΛΙΖΑ ΚΕΝΤΕΡΜΑΝ 
PIETA                                       ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΑΝΤΙΛΑΣ
ΓΕΝΝΗΤΡΙΑ                           ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΛΕΟΥΣΗ
ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ                          ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΟΥΡΝΑΣ
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ        ΙΩΝ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
ΣΚΙΑΜΑΧΙΑ                            ΝΤΙΝΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ 
TRAVEL EXPRESS                 ΝΑΤΑΣΑ ΞΥΔΗ

Σαν σήμερα ...Berthe Morisot

  Σαν σήμερα 14 Ιανουαρίου 1841 γεννήθηκε η γαλλίδα ζωγράφος Berthe Morisot

 

Η Berthe Morisot (Μπερτ Μοριζό, 1841 - 1895) υπήρξε μεγάλη ζωγράφος του κινήματος του Ιμπρεσιονισμού και σύζυγος του αδελφού του, Édouard Manet. Προερχόταν από καλλιτεχνική οικογένεια, η οποία ωστόσο δεν αποδεχόταν το νέο κίνημα του ιμπρεσιονισμού, το οποίο η Morisot διδάχθηκε από τον Camille Corot (Καμίγ Κορό).
Η ζωγραφική της, φανερά επηρεασμένη από την κλασική της παιδεία, χαρακτηρίζεται από έντονα προσωπικά στοιχεία, γνωστά για την κομψότητα και τη λεπτότητά τους. Η τεχνική της, βασισμένη στις μεγάλες πινελιές προς όλες τις κατευθύνσεις του καμβά σε συνδυασμό με τη διάχυση του φωτός, γνώρισμα των ιμπρεσιονιστών, έδωσε στα έργα της μια διαυγή ποιότητα. Η Moριζό εργάστηκε κυρίως με λάδι, αλλά χρησιμοποίησε και ακαουαρέλα, ενώ η θεματολογία της επικεντρώνεται στη φύση και την καθημερινή απεικόνιση της γυναίκας.


Η Μπερτ Μοριζό ήταν η μόνη γυναίκα που συμμετείχε στην πρώτη έκθεση των ιμπρεσιονιστών στο Παρίσι το 1874. Αν και το επάγγελμα του ζωγράφου θεωρείτο ακατάλληλο για τις γυναίκες (η Ecole de Beaux Arts δέχτηκε τις πρώτες σπουδάστριες δυο χρόνια μετά τον θάνατό της), η Μοριζό παρέμεινε αφοσιωμένη στη ζωγραφική σε όλη τη ζωή της. Οι ομότεχνοί της αναγνώριζαν το ταλέντο της («είναι τόσο σημαντική που δεν μπορούμε χωρίς αυτήν» είχε πει ο Ντεγκά) και η ίδια αγωνίστηκε για να συμφιλιώσει την τέχνη με τα καθήκοντα της συζύγου και της μητέρας.

Σαν σήμερα... Γεώργιος Ιακωβίδης

Σαν σήμερα 11 Ιανουαρίου 1853 γεννήθηκε ο ζωγράφος Γεώργιος Ιακωβίδης, ένας
από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του καλλιτεχνικού κινήματος της Σχολής του Μονάχου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Γεννήθηκε στα Χύδηρα της Λέσβου, το 1852. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ, με δάσκαλο τον Νικηφόρο Λύτρα και συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου, όπου έμεινε για αρκετά χρόνια. Το 1890, κλήθηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα για να οργανώσει την Εθνική Πινακοθήκη. Το 1904 διορίστηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Υπήρξε από τους σπουδαιότερους εκφραστές της Σχολής του Μονάχου. Καθιερώθηκε μέσα από τα εξαιρετικά του έργα με σκηνές παιδικής και οικογενειακής ζωής, τις νεκρές φύσεις και τα πορτρέτα της υψηλής κοινωνίας. Ζωγράφος, πρώτος διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης και διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών, καθιερώθηκε με το πολύπλευρο έργο του ως μια από τις ηγετικές μορφές της νεοελληνικής τέχνης του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα.

Φώτα - Ολόφωτα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

 φωτο:Petros Paraschis

Τὴν ἐπαύριον ἦσαν Φῶτα. Τὴν ἄλλην ἡμέραν Ὁλόφωτα. Τὴν ἑσπέραν τῆς μεγάλης ἑορτῆς, ἅμα τῇ τριημερεύσει τῆς λεχοῦς καὶ τοῦ παιδίου, ἔβαλαν τὴν σκαφίδα κάτω εἰς τὸ πάτωμα καὶ τὴν ἐγέμισαν μὲ χλιαρὸν νερὸν βρασμένον μὲ δάφνας καὶ μὲ μύρτους. Ἐπρόκειτο νὰ τελέσουν τὰ «κολυμπίδια»* τοῦ παιδίου.
Μια ηχογράφηση με τη Σαπφώ Νοταρά που είχε γίνει  στο Τρίτο πρόγραμμα όταν ήταν ο Χατζιδάκις και περιλάμβανε τρία διηγήματα:
"Έρωτας στα χιόνια", "Το μυρολόγι της φώκιας" και "Φώτα ολόφωτα".

 ακούσετε το σχετικό ηχογράφημα εδώ.

Διαβάστε όλο το διήγημα

  ΦΩΤΑ – ΟΛΟΦΩΤΑ

Ἐκινδύνευε νὰ βυθισθῇ εἰς τὸ κῦμα ἡ μικρὴ βάρκα τοῦ Κωνσταντῆ τοῦ Πλαντάρη, πλέουσα ἀνάμεσα εἰς βουνὰ κυμάτων, ἕκαστον τῶν ὁποίων ἤρκει διὰ νὰ ἀνατρέψῃ πολλὰ καὶ δυνατὰ σκάφη καὶ νὰ μὴ ἀποκάμῃ, καὶ εἰς ἀβύσσους, ἑκάστη τῶν ὁποίων θὰ ἦτο ἱκανὴ νὰ καταπίῃ ἑκατὸν καράβια καὶ νὰ μὴ χορτάσῃ. Ὀλίγον ἀκόμη καὶ θὰ κατεποντίζετο. Ἄγριος ἐφύσα βορρᾶς, ὀργώνων βαθέως τὰ κύματα, καὶ ἡ μικρὰ φελούκα, διὰ νὰ μὴν ἀρμενίζῃ κατεπάν᾽ τὸν ἀέρα, εἶχε μαϊνάρει* τὸ πανί της, καὶ εἶχε μείνει ξυλάρμενη* καὶ ὠρτσάριζε* κ᾽ ἐδοκίμαζε νὰ κάμῃ βόλτες*. Τοῦ κάκου. Μετ᾽ ὀλίγον ἡ θάλασσα ἐπῆρε τὸν ἐλεεινὸν φελλὸν εἰς τὴν ἐξουσίαν της, καὶ ὁ ἄνεμος τὸν ἔσυρεν ἐδῶ κ᾽ ἐκεῖ, καὶ ὁ Κωνσταντὴς ὁ Πλαντάρης ἐξέμαθεν εἰς τὴν στιγμὴν ὅσας βλασφημίας ἤξευρε καὶ ἠσχολεῖτο νὰ κάμῃ τὴν προσευχήν του, ἐνῷ ὁ μικρὸς σύντροφός του, ὁ ναύτης Τσότσος, νέος δεκαεπτὰ χρόνων, ἐγδύνετο καὶ ἡτοιμάζετο νὰ πέσῃ εἰς τὴν θάλασσαν, ἐλπίζων νὰ σωθῇ κολυμβῶν, καὶ ὁ μόνος ἐπιβάτης των, ὁ ζῳέμπορος Πραματής, ἔκλαιε καὶ εὕρισκεν ὅτι δὲν ἤξιζε τὸν κόπον ν᾽ ἀρμενίσῃ τις τόσην θάλασσαν διὰ νὰ πνιγῇ, ἀφοῦ ἡ γῆ ἦτο ἱκανὴ νὰ σκεπάσῃ μὲ τὸ χῶμά της τόσους καὶ τόσους.

Ἐκινδύνευε ν᾽ ἀποθάνῃ ἀπὸ τοὺς πόνους ἡ Μαχώ, ἡ γυναίκα τοῦ Κωνσταντῆ τοῦ Πλαντάρη, νεόγαμος, πρωτάρα.

Ο μικρός πρίγκιπας μπροστά στον ανθρώπινο πολιτισμό

«Ήταν ένας έμπορος που πουλούσε τελειοποιημένα καταπότια που καταλαγιάζουν τη  δίψα. Καταπίνεις ένα τη βδομάδα και δε θέλεις πια να ξαναπιείς. «Γιατί τα πουλάς αυτά;» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Είναι μεγάλη οικονομία χρόνου» είπε ο έμπορος. «Οι ειδικοί κάνανε τους υπολογισμούς τους. Εξοικονομούν πενήντα τρία λεπτά τη βδομάδα». «Αν είχα» λέει ο μικρός πρίγκιπας «πενήντα τρία λεπτά να ξοδέψω θα πήγαινα ήσυχα –ήσυχα σε μια πηγή να ξεδιψάσω…..»

                                                                                                                      Α ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ ΕΞΥΠΕΡΥ

Γράφει ο Θανάσης Μπαντές

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ, Ο μικρός πρίγκηπας, εκδ. Γνώση

«Ο μικρός πρίγκιπας» ήταν για τον Εξυπερύ η έμπνευση της ζωής του. Αν αναλογιστούμε ότι σε πτήση που επιχείρησε στις 29 Δεκεμβρίου του 1935 αναγκάστηκε να προσγειωθεί στην έρημο διακόσια περίπου χιλιόμετρα πριν φτάσει στο Κάιρο κι ότι τον περιμάζεψε ένα καραβάνι (που χρειάστηκε πορεία πέντε ημερών για να τον βρει), αντιλαμβανόμαστε ότι «ο μικρός πρίγκιπας» ξεπερνά τα όρια της διανοητικής δημιουργίας και αποκτά υπόσταση χειροπιαστή, αφού γεννιέται μέσα στο φυσικό ερημικό τοπίο της εκτυλισσόμενης δράσης.

Τα πτερόεντα δώρα

Πρωτοχρονιάτικο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Ξένος του κόσμου και της σαρκός κατήλθε την παραμονήν από τα ύψη συστείλας τας πτερύγας, όπως τας κρύπτει θείος άγγελος. Έφερε δώρα από τα άνω βασίλεια, δια να φιλεύση τους κατοίκους της πρωτευούσης. Ήτον ο καλός άγγελος της πόλεως.
Εκράτει εις την χείρα του εν άστρον και επί του στέρνου του έπαλλε ζωή και δύναμις και από το στόμα του εξήρχετο πνοή θείας γαλήνης. Τα τρία ταύτα δώρα ήθελε να μεταδώση εις όλους όσοι προθύμως τα δέχονται.
Εισήλθεν εν πρώτοις εις εν αρχοντικόν μέγαρον. Είδεν εκεί το ψεύδος και την σεμνοτυφίαν, την ανίαν και το ανωφελές της ζωής, ζωγραφισμένα εις τα πρόσωπα του ανδρός και της γυναικός και ήκουε τα δύο τέκνα να ψελλίζωσι λέξεις εις άγνωστον γλώσσαν. Ο Άγγελος επήρε τα τρία ουράνια δώρα του και έφυγε τρέχων εκείθεν.
Επήγεν εις την καλύβαν πτωχού ανθρώπου. Ο ανήρ έλειπεν όλην την ημέραν εις την ταβέρναν. Η γυνή επροσεπάθει ν΄ αποκοιμήση με ολίγον ξηρόν άρτον τα πέντα τέκνα, βλασφημούσα άμα την ώραν που είχεν υπανδρευθή.