Λουκέτο και στο Απλό Θέατρο

Με μια λιτή ανακοίνωση, μία ακόμη θεατρική εστία της Αθήνας δηλώνει αναγκασμένη να «περάσει στην ιστορία». Και όχι οποιοδήποτε θέατρο, αλλά ένας καλλιτεχνικός οργανισμός που ο ίδιος έγραψε ιστορία στα πολιτιστικά πράγματα του τόπου μας.

Έτσι, χθες το μεσημέρι, η είδηση έφτασε σαν κεραυνός εν αιθρία: Ο σκηνοθέτης Αντώνης Αντύπας, ιδρυτής και «ψυχή» του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Φάσμα, με ανακοίνωσή του, ενημέρωσε τους δημοσιογράφους, το θεατρόφιλο κοινό, τους πιστούς φίλους του Απλού Θεάτρου, ότι «ύστερα από 22 χρόνια συνεχούς κι επιτυχημένης πορείας του, αναγκάζεται να αναστείλει τη λειτουργία του για οικονομικούς λόγους».

Αιτία; Ο Αντ. Αντύπας δεν μασάει τα λόγια του: Στην απόφασή του αυτή, λέει, τον οδήγησαν «η αδιαφορία του υπουργείου Πολιτισμού, η απαξιωτική στάση του απέναντι στα επιχορηγούμενα θέατρα και ο εμπαιγμός του σε σχέση με τις παραγωγές του θεάτρου».

Τέλος, αφού ευχαριστήσει εκ μέρους του Απλού Θεάτρου «το κοινό που τόσα χρόνια στήριξε με την εμπιστοσύνη του και την παρουσία του τις παραστάσεις του», ανακοινώνει ότι μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων του έργου του Λεωνίδα Προυσαλίδη Βαγόνι στα νερά,  από Δευτέρα το Απλό αναστέλλει τη λειτουργία του.

Υπενθυμίζεται ότι η αναστολή λειτουργίας του Απλού Θεάτρου έρχεται σε συνέχεια μιας σειράς παρόμοιων αποφάσεων ιστορικών μορφών του σύγχρονου θεάτρου μας, όπως του Αμφιθέατρου του Σπύρου Ευαγγελάτου ή της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης» στη Θεσσαλονίκη, του Νικηφόρου Παπανδρέου, που όλες είχαν τον ίδιο αίτιο: το υπουργείο Πολιτισμού και την (ανύπαρκτη) πολιτική του για το θέατρο.

Σ.Κ. Πηγή

Στο Καπνοπωλείο του Φερνάντο Πεσσόα, ο Κωνσταντίνος Καβάφης σχεδιάζει την οριστική μορφή του

Δραματοποιημένο Μυθιστόρημα της Πόλυς Χατζημανωλάκη
Σκηνοθεσία: Μαίη Σεβαστοπούλου

Στο Cabaret Voltaire ανεβαίνει η μουσικοθεατρική παράσταση ΄΄Στο Καπνοπωλείο του Φερνάντο Πεσσόα, ο Κωνσταντίνος Καβάφης σχεδιάζει την οριστική μορφή του΄΄, από τις 22 Ιανουαρίου.
Ένας Πορτογάλος ναυτικός ο Φερνάντο, εγκατέλειψε το πλοίο του και άνοιξε ένα καπνοπωλείο στην Αραβική συνοικία της Αλεξάνδρειας. Από εκεί παρατηρεί τη ζωή αυτής της πόλης με τα χιλιάδες μυστικά. Εκεί τον επισκέπτεται ο Στρατής, ένας δημοσιογράφος που ερευνά τη ζωή του Κωνσταντίνου Καβάφη. Ο Δημήτριος, ένας νέος 27 ετών, στο δωμάτιό του, στον ίδιο τόπο, αλλά πίσω στο χρόνο αναπολεί τις τελευταίες μέρες του ποιητή και ένα μυστικό μήνυμα που του έστειλε από την επιθανάτιο κλίνη.
Αναδύονται πολλαπλές όψεις του Καβάφη, πολλαπλές όψεις της Αλεξάνδρειας αλλά και αποκαλύπτεται ότι ο ναυτικός ίσως να είναι ο Φερνάντο Πεσσόα, ο σπουδαίος Πορτογάλος ποιητής που έζησε την ίδια περίπου εποχή και που διαιρούσε την ύπαρξή του στους πολλούς ετερώνυμους – πλευρές του εαυτού του - για να δημιουργήσει και να υπάρξει. Την παράσταση συνοδεύουν, απαγγελίες ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη και του Φερνάντο Πεσσόα.

Συντελεστές της παράστασης

Κείμενο: Πόλυ Χατζημανωλάκη
Σκηνοθεσία: Μαίη Σεβαστοπούλου
Παραγωγή: Ομάδα «Θεώρηση»
Παίζουν: Ανδρέας Ζάκας, Δημήτρης Σαμαρτζής, Δημήτρης Μαγγίνας, Σωτηρία Κολόζου
Μουσική – Πιάνο: Σωτηρία Κολόζου

Cabaret Voltaire Μαραθώνος 30, Μεταξουργείο, Τηλ: +302105227046

"Έγυγε ο ποιητής των εικόνων"

           To σκηνικό της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου, στη Δραπετσώνα χθές  το πρωί...               
"Πέρα από τη θάλασσα" ή "Η Άλλη Θάλασσα"

 Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος Έλληνας σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος, μετά από πολύωρη μάχη που έδωσαν οι γιατροί  να τον κρατήσουν στη ζωή. Τον Θ. Αγγελόπουλο παρέσυρε μοτοσικλέτα στην περιφερειακή οδό Δραπετσώνας, μετά το πρώτο τούνελ, στο ρεύμα προς Κερατσίνι. Ο σκηνοθέτης βρισκόταν στο σημείο για γύρισμα ταινίας και τη στιγμή που διέσχιζε το οδόστρωμα παρασύρθηκε από τη μοτοσικλέτα.

 

 «Ξεχάστε με στη θάλασσα»

«Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας/ Είμαι επισκέπτης/ Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά/ κι έπειτα δεν μου ανήκει/ Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι"/ Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία/ Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε/ Ότι δεν έχω καν όνομα/ Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο/ Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω/ Ξεχάστε με στη θάλασσα/ Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία».

(ανέκδοτο ποίημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα») από "Το Βήμα'

Βιογραφικά

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935. Έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε πριν πάρει το πτυχίο του. Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme. 

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Εκπομπή, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. 

Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου. 

Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο. Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
1968 "Εκπομπή" μικρού μήκους
1970 "Αναπαράσταση"
Βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ του Hyeres (1971),
Βραβείο Georges Sadoul (1971)
1972  "Μέρες του '36 "
Βραβείο FIPRESCI Βερολίνο 1973
1975  "Ο Θίασος"
Βραβείο FIPRESCI, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1975,
Βραβείο Interfilm Βερολίνο "Forum" 1975,
Βραβείο καλύτερης ταινίας της χρονιάς, British Film Institute 1976,
Βραβείο Καλύτερης ταινίας στον κόσμο για τη δεκαετία 1970-80, Ένωση Κριτικών
Ιταλίας,
Μία από τις καλύτερες ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου, FIPRESCI,
Καλύτερη ταινία της χρονιάς, Grand Prix για τις τέχνες, Ιαπωνία,
Βραβείο Golden Age, Βρυξέλλες 1976
1977 " Οι κυνηγοί"
Βραβείο καλύτερης ταινίας Golden Hugo, Σικάγο 1978
1980 "Μεγαλέξανδρος"
Βραβείο Χρυσό Λιοντάρι και FIPRESCI, Βενετία 1980
1981 "Ένα χωριό, ένας χωριάτης" ντοκιμαντέρ
1983 "Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη" τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ
1984 "Ταξίδι στα Κύθηρα"
1986 "Ο μελισσοκόμος"
1988 "Toπίο στην ομίχλη"
1991 "Το μετέωρο βήμα του πελαργού"
Cinema Lumiere, Μπολόνια (Ιταλία), Μάρτιος - Απρίλιος 2002,
Φεστιβάλ Σίδνεϊ (Αυστραλία), Ιούνιος 2003
1995 " Το βλέμμα του Οδυσσέα"
Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995
FIPRESCI Βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών, Διεθνές Φεστιβάλ Καννών 1995,
Felix των Κριτικών ταινίας της χρονιάς, 1995
1998 " Μια αιωνιότητα και μια μέρα"
Χρυσός Φοίνικας στο Διεθνές Φεστιβάλ Καννών, 1998
2004 "Το λιβάδι που δακρύζει"
2008  "Η σκόνη του χρόνου"

Κρατικό βραβείο στον Γ.Θεοχάρη για το βιβλίο «Δίστομο 10 Ιουνίου 1944 – Το Ολοκαύτωμα» σε έκδοση της "Σύγχρονης Έκφρασης"

Το βιβλίο «Δίστομο 10 Ιουνίου 1944 – Το Ολοκαύτωμα» του Γ. Θεοχάρη και σε έκδοση του βιβλιοπωλείου "Σύγχρονη Έκφραση"  πήρε το Κρατικό Βραβείο 2011 στην κατηγορία Χρονικό – Μαρτυρία.

                  Δίστομο 10 Ιουνίου 1944 – Το Ολοκαύτωμα».

Ένα βιβλίο που στέκεται με απέραντο σεβασμό απέναντι στο μαρτυρικό Δίστομο και την Ιστορία περισσότερα ΕΔΩ

Τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας για το 2011, σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων του υπουργείου Πολιτισμού είναι τα εξής:

ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
Απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Ντίνο Χριστιανόπουλο, για το σύνολο του έργου του.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ
Απονέμεται ομόφωνα στον Θωμά Κοροβίνη, για το έργο του με τίτλο «Ο γύρος του θανάτου», εκδόσεις Άγρα.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ- ΝΟΥΒΕΛΑΣ
Απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Χρήστο Οικονόμου, για το έργο του με τίτλο «Κάτι θα γίνει, θα δεις», εκδόσεις Πόλις.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ
Απονέμεται ομόφωνα στον Γιώργο Μαρκόπουλο, για το έργο του με τίτλο «Κρυφός κυνηγός», εκδόσεις Κέδρος.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΟΚΙΜΙΟΥ-ΚΡΙΤΙΚΗΣ
Απονέμεται ομόφωνα, εξ ημισείας στη Γεωργία Γκότση για το έργο της με τίτλο «Η διεθνοποίησις της φαντασίας-Σχέσεις της ελληνικής με τις ξένες λογοτεχνίες τον 19ο αιώνα», εκδόσεις Gutenberg και στη Βενετία Αποστολίδου για το έργο της με τίτλο «Τραύμα και μνήμη:Η πεζογραφία των πολιτικών προσφύγων», εκδόσεις Πόλις.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ-ΧΡΟΝΙΚΟΥ-ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
Το βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Γιώργο Χ. Θεοχάρη, για το έργο του με τίτλο «Δίστομο: 10 Ιουνίου 1944-Το ολοκαύτωμα», εκδόσεις Σύγχρονη Έκφραση.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Απονέμεται ομόφωνα εξ ημισείας στον Mιχάλη Γεννάρη για το έργο του με τίτλο «Πρίγκιπες και δολοφόνοι», εκδόσεις Ίνδικτος και στον Θοδωρή Ρακόπουλο για το έργο του με τίτλο «Φαγιούμ», εκδόσεις Μανδραγόρας.

ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΟΑΓΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
Δεν απονέμεται.
Υπενθυμίζεται ότι η Επιτροπή απαρτίζεται από τους: Νίκο Δαββέτα, συγγραφέα και κριτικό Λογοτεχνίας (πρόεδρος), Λίζυ Τσιριμώκου, καθηγήτρια Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκη (αντιπρόεδρος), Χρίστο Αστερίου, συγγραφέα, Δημήτρη Καργιώτη, επίκουρο καθηγητή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Τίνα Μανδηλαρά, κριτικό Λογοτεχνίας, Δημήτρη Μίγγα, συγγραφέα, Ανδρέα Μήτσου, συγγραφέα και Λίνα Πανταλέων, κριτικό Λογοτεχνίας.

Σεμινάριο για την Εννοιολογική φωτογραφία

Η Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς φιλοξενεί το Χρήστο Λαμπριανίδη το Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012 και ώρα 7.00 μ.μ. Χώρος: Αίθουσα  Φωτογραφικής Λέσχης Λιβαδειάς - Μπουφίδου 32 - 34  Ώρα:7.00 μ.μ.
Είσοδος Ελεύθερη
O Χρήστος Λαμπριανίδης  παρουσιάζει τη δική του προσέγγιση στην Εννοιολογική φωτογραφία.

Από τον Φειδία στον Καραβάτσιο και από τον Κόπολα στο Photoshop. 

Μια διαδρομή που ξεκινά από τη γλυπτική της αρχαιότητας περνά στη ζωγραφική και τον κινηματογράφο και καταλήγει στα πιο σύγχρονα εργαλεία επεξεργασίας φωτογραφίας.
Βιογραφικό:
Ο Χρήστος Λαμπριανίδης ζει μόνιμα στην Κοζάνη. Το επάγγελμά του είναι καθηγητής Πληροφορικής. Ασχολείται με τη φωτογραφία από το 2006.
Δίδαξε Photoshop στο Φωτογραφικό Εργαστήρι του Δήμου Κοζάνης, στη Φωτογραφική Λέσχη Κοζάνης καθώς και στη Φωτογραφική Ομάδα του Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας.
Συμμετείχε σε 7 ομαδικές εκθέσεις καθώς και σε ένα λεύκωμα με δύο άλλους φωτογράφους. Δουλειές του έχουν επιλεγεί και παρουσιαστεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο της Ελλάδας και του εξωτερικού (Fuctart, Point of Simplicity Digital Photos κ.α.). Συνεντεύξεις και δουλειά του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και ένθετα. (Ελευθεροτυπία, Βήμαγκαζίνο, Ποντίκι, Καθημερινή κ.α) όπως επίσης και σε τηλεοπτικά μέσα (ΣΚΑΙ - Γυρίσματα) Φωτογραφίες του έχουν διακριθεί και βραβευτεί σε διαγωνισμούς τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Επίσης έχουν γίνει εξώφυλλα σε audio CD στην Ελλάδα, στις Η.Π.Α και Μεγάλη Βρετανία καθώς και σε βιβλία της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Είναι βραβευμένος με το μετάλλιο της PSA (Photographic Society of America)
Ιστοσελίδα
www.christos-lamprianidis.gr Οργάνωση :
Φωτογραφική Λέσχη Λιβαδειάς, www.fotolesxilivadias.gr
E-mail: fotolesxilivadias@gmail.com
Χορηγός επικοινωνίας: fmag - photography fan/magazine
http://www.fmag.gr/ - E-mall: info@fmag.gr

Για το Δ. Σ. της Φ. Λ. Λιβαδειάς
Ο Π Ρ Ο Ε Δ Ρ Ο Σ             Η Γ Ρ Α Μ Μ Α Τ Ε Α Σ
Ιωάννης Βελούδιος                  Δήμητρα Βήττα

Προβολή της ταινίας "Sansa" του Ζίγκφριντ από την Κινηματογραφική Λέσχη Λιβαδειάς

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ (ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 5)
                               ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012   9.00 ΜΜ.
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ SANSA ΤΟΥ ΖΙΓΚΦΡΙΝΤ

Ο Σάνσα είναι ένας περιπλανώμενος καλλιτέχνης που, όταν βρίσκει χρόνο να ξεφεύγει από τις καταστάσεις στις οποίες μπλέκει, κάνει πορτραίτα στο δρόμο. Χωρίς χαρτιά και διαβατήριο, περιφέρεται από το Παρίσι στη Μαδρίτη, την Αγία Πετρούπολη, το Τόκυο και την Μπουργκίνα Φάσο γνωρίζοντας ανθρώπους και με ιδιαίτερη αδυναμία στο γυναικείο φύλο. Μοναδική σταθερά σε όλη την ταινία είναι ο φίλος του ο Κλικ, διευθυντής ορχήστρας που μυστηριωδώς βρίσκεται στις ίδιες πόλεις με τον Σάνσα και μοιράζεται με το νεαρό του φίλο την τρέλα για τη ζωή και την τέχνη. Ο Σάνσα ενσαρκώνει όλα τα στοιχεία ενός αδιόρθωτου μποέμ, κοσμοπολίτη, γυναικά, καλλιτέχνη του δρόμου που όμως αγαπά τη μουσική και πάνω από όλα τη ζωή.

                                          
Ο Ζιγκφρίντ είναι ένας καλλιτέχνης πολύπλευρος. Σκηνοθέτης, μουσικός, φωτογράφος, ζωγράφος, ζει στο Παρίσι και ταξιδεύει διαρκώς. Εκτός από τη μουσική για τις ταινίες του έχει εκδώσει και το μουσικό άλμπουμ «Βέρτιγκο Μπάουντ» («Vertigo Bound») καθώς και διάφορες φωτογραφικές συλλογές από τα ταξίδια του ανά τον κόσμο.
Τη φιλμογραφία του εκτός από το «Σάνσα» (2003), συμπληρώνει η ταινία «Λουίζ» (1998) και οι μικρού μήκους «C’ est Noel deja» (1997) και «La faim» (1996).