Εφυγε από τη ζωή ο Ιταλός συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι

 
Αντόνιο Ταμπούκι: Είτε αριστερή είτε δεξιά, η βία είναι φασιστική
- Πιστεύω ότι μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, τα παλιά πολιτικά κόμματα παρέμειναν. Αλλά χωρίς περιεχόμενο. Είναι σαν άδεια κουτιά. Αλλά όλα αυτά τα άδεια κουτιά εξακολουθούν να καταλαμβάνουν τις πολυθρόνες τους. Πιστεύω ότι υπάρχει μια κρίση της δημοκρατίας με την έννοια της μορφής, της φόρμας. Πιστεύω, λοιπόν, ότι πρέπει να τη διαχειριστούμε μ’ έναν διαφορετικό τρόπο. Είναι υπερβολικά έμμεση η δημοκρατία μας. Επομένως πρέπει να βρούμε μια μορφή δημοκρατίας στην οποία θα υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών. Αρκετές φορές δεν αξίζουμε αυτού του επιπέδου τα κόμματα. Γιατί εμείς είμαστε καλύτεροι από αυτά…

από την συνέντευξη στην Όλγα Σελλά, Καθημερινή, 19.6.11
 

Εφυγε από τη ζωή ο Ιταλός συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι σε ηλικία 68 ετών...

Την είδηση έδωσε στην δημοσιότητα ο Γάλλος μεταφραστής του, Μπερνάρ Κομάν. Ο Ταμπούκι, μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές φωνές της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, έχει γράψει περίπου 20 βιβλία, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες.

Βιογραφικό

Αντόνιο Ταμπούκι (Antonio Tabucchi)

Γεννημένος στην Πίζα της Ιταλίας το 1943, υπηρέτησε όλα σχεδόν τα είδη του γραπτού λόγου γράφοντας μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε δεκαοκτώ γλώσσες και έχουν κυκλοφορήσει σε περισσότερες από σαράντα χώρες, ενώ κάποια από τα μυθιστορήματά του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο από γνωστούς σκηνοθέτες, όπως ο Ρομπέρτο Φαέντσα, ο Αλαίν Κορνώ, ο Αλαίν Ταννέρ και ο Φερνάντο Λόπες. Είναι γνωστή η αγάπη του για την Πορτογαλία και η αφοσίωσή του στο έργο της μετάφρασης των κειμένων του μεγάλου πορτογάλου συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα στα ιταλικά, την οποία πραγματοποίησε σε συνεργασία με τη σύζυγό του María José de Lancastre.
Ο Αντόνιο Ταμπούκι έχει τιμηθεί με τα πιο έγκυρα διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων τα "Pen Club", "Campiello" και "Viareggio-Re-paci" στην Ιταλία, τα "Prix Medicis Etran-ger", "Prix Europeen de la Litterature" και "Prix Mediterranee" στη Γαλλία, το Ευρωπαϊκό "Αριστείον", το "Nossack" στη Γερμανία, το "Europaeischer Staats-preis" στην Αυστρία, τα "Hidalgo" και "Francisco Cerecedo" στην Ισπανία. Έχει επίσης τιμηθεί με τους τίτλους του "Officier des Arts et des Lettres" στη Γαλλία και του "Comendador da Ordem do Infante Dom Henrique" στην Πορτογαλία.
Δίδαξε, μέχρι πρόσφατα, στο Πανεπιστήμιο της Σιένας, αλλά σε πολλά πανεπιστήμια έξω από τα σύνορα της πατρίδας του, μεταξύ των οποίων το Bard College της Νέας Υόρκης, το Ecole de Hautes Etudes και το College de France στο Παρίσι. Γράφει σε πολλές ιταλικές και ευρωπαϊκές εφημερίδες (Corriere delta Sera, L'Unita, II Manifesto, Le Monde, El Pais, Diario de Noti-cias, La Jornada, Die Allgemeine Zeitung) και σε γνωστά λογοτεχνικά περιοδικά, όπως το La Nouvelle Revue Frangaise και το Lettre Internationale. Υπήρξε συνιδρυτής και μέλος του Διεθνούς Κοινοβουλίου Συγγραφέων. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τον έχει ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορα της Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας.

Διάλεξη του Antonio Tabucchi  Δείτε και ακούστε  εδώ απο την εκδήλωση στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ(19/05/20110) Ομιλητές:Tabucchi Antoniο,Χρυσοστομίδης Ανταίος

ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ

                                            «Το ταξίδι είναι μια ξεχωριστή διάσταση της ζωής μας, που 

οι λογαριασμοί της έχουν να κάνουν με το χρόνο. Τα ταξίδι είναι μια ανακωχή ανάμεσα σε μας και το χρόνο, ο οποίος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μοιάζει με μια μικρή αιωνιότητα τσέπης. Τα ταξίδια αφήνουν ίχνη, αποτυπώματα που μένουν για πάντα. Όλα όσα μας αγγίζουν μας επηρεάζουν και δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τη φαντασία που συνεχίζει τη δουλειά της. Έχω κάνει ταξίδια και ταξίδια. Έχω ταξιδέψει σε μια χώρα και η χώρα αυτή εξαφανίστηκε από πάνω μου μετά μ’ ένα ντους. Υπάρχουν όμως και χώρες που με χάραξαν. Οι άνθρωποί τους με χάραξαν: οι σχέσεις και οι φιλίες που έκανα. Οι χώρες είναι οι άνθρωποι, όχι τα τοπία. Πάντα πριν τη χώρα θυμάσαι τα άτομα»
Μ’ αυτές τις σκέψεις ο σπουδαίος ιταλός συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι ορίζει τη δική του σχέση με το χρόνο και με το ταξίδι, κατά τη διάρκεια της συνάντησης του με το αθηναϊκό κοινό που οργανώθηκε - στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του «Megaron Plus”- με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου «Ταξίδια και άλλα ταξίδια» στην ελληνική γλώσσα. Μια συνάντηση που του έδωσε την ευκαιρία να διατυπώσει στη συνέχεια – μέσα από το διάλογο του με τους ακροατές που καθοδήγησε ο έλληνας μεταφραστής και φίλος του Ανταίος Χρυσοστομίδης – τις απόψεις του για μια σειρά από θέματα, όπως η λειτουργία της λογοτεχνίας στο σύγχρονο κόσμο, η παρέμβαση των πνευματικών δημιουργών στα δημόσια πράγματα, η στράτευση στην τέχνη:
«Η λογοτεχνία είναι σαν τη πέτρα της Μπολόνια. Τη μέρα απορροφά το φως και τη νύχτα το εκπέμπει για να φωτίσει το σκοτάδι. Η επιστήμη είναι ακατέργαστη. Η ζωή είναι λεπτεπίλεπτη. Και για να γεφυρωθεί το κενό χρειαζόμαστε τη λογοτεχνία, η οποία είναι μια μεγάλη κοιλιά που χωράει τα πάντα, τις μικρές και τις μεγάλες ιστορίες, τα ασήμαντα, αλλά και τις μάχες ή τις επαναστάσεις, διηγείται τα πάντα, δεν έχει κανόνες, δε μπαίνει σε καλούπια. Η λογοτεχνία είναι ένα είδος κοσμικής προσευχής για κάποιον που δε πιστεύει. [..]. Θα έλεγα όμως, πως μέσα απ’ τα βιβλία είναι δύσκολο να κάνεις πολιτική. Το βιβλίο επηρεάζει αργά τις συνειδήσεις. Αν θέλεις να παρέμβεις πολιτικά το κάνεις με ένα άρθρο σε μια εφημερίδα. […] Πραγματική στράτευση είναι να αναλαμβάνεις μια δέσμευση απέναντι στον εαυτό σου. Αν νιώθεις ένα ηθικό καθήκον να μιλήσεις για τους μετανάστες, πράξε το με ειλικρίνεια. Αλλά σκεφτείτε, κάποιος ξυπνά το πρωί και βλέπει τη θάλασσα. Ξαφνικά του δημιουργείται η επιθυμία να γράψει για τη θάλασσα. Παρότι λοιπόν θέλει να μιλήσει για τη θάλασσα αρχίζει να γράφει για τους μετανάστες. Όχι! Αυτό είναι κίβδηλο."

Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα

 
Το "Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα" κυκλοφόρησε το 1994 (στην Ελλάδα το 1997), πρόσφατα επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγρα (2010), αποτέλεσε μεγάλη εκδοτική επιτυχία, μεταφέρθηκε στο σινεμά (με πρωταγωνιστή τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, ο οποίος δήλωσε ότι ο Περέιρα είναι ο καλύτερος ρόλος της ζωής του) και τιμήθηκε με βραβεία, μεταξύ των οποίων με το Ευρωπαϊκό Αριστείο Γραμμάτων (1997). περισσότερα