"'Εφυγε" η αγαπημένη συγγραφέας των παιδιών, Ζώρζ Σαρή

Έφυγε από τη ζωή στα 87 της χρόνια η συγγραφέας και ηθοποιός Ζώρζ Σαρή. Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη 12/6 από το Α' Νεκροταφείο

Υπήρξε μία σπουδαία γυναίκα . Με τα κείμενά της μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων, ενώ οι αξίες που ανέδειξε μέσα από το έργο της, αλλά και την προσωπική της διαδρομή, παραμένουν επίκαιρες και διαχρονικές.

Βιογραφικά 

Γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα. Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με το θέατρο, με δάσκαλο το Βασίλη Ρώτα. Μεγαλύτερη, στα χρόνια της Κατοχής, φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Ροντήρη. Στη διάρκεια του πολέμου η Ζωρζ Σαρή συμμετείχε στην Αντίσταση και στην ΕΠΟΝ. Το ’47 αναγκάστηκε να φύγει εξόριστη στο Παρίσι, αλλά συνέχισε τις σπουδές της στη σχολή του Σαρλ Νιτλέν. Στο Παρίσι γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αιγυπτιώτη χειρούργο Μάρκελλο Καρακώστα, από τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο μέχρι το 1967, ώσπου, με την κήρυξη της χούντας έμεινε άνεργη και στράφηκε στο γράψιμο.

Πρωτοεμφανίστηκε ως συγγραφέας το 1969 με το Θησαυρό της Βαγίας, που έγινε μεγάλη επιτυχία και αργότερα μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση. Συνέχισε γράφοντας πολλά βιβλία κυρίως για μικρά παιδιά και νέους, όπως επίσης και θεατρικά έργα. Η θεματολογία της αρκετές φορές περιστρέφεται γύρω από σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, όπως το δίπτυχο Όταν ο Ήλιος... και Οι Νικητές, που αναφέρονται στην Κατοχή και τον Εμφύλιο, ή το μυθιστόρημα Τα γενέθλια, που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της Χούντας. Μαζί με την Άλκη Ζέη καθιέρωσε ένα νέο στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους όσο και της εισαγωγής του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος. Το 1994 βραβεύτηκε με το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το μυθιστόρημα Νινέτ Το 1995 και το 1999 βραβεύτηκε από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Το 1988 προτάθηκε για το βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ως ηθοποιός έχει βραβευτεί το 1960 με το βραβείο Β' Γυναικείου ρόλου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Πέθανε στις 9 Ιουνίου του 2012 σε ηλικία 87 χρονών.

 

   

 Βιβλιογραφία , Μυθιστορήματα

• Ο Θησαυρός της Βαγίας (1969)
• Το Ψέμα (1970)
• Όταν ο Ήλιος… (1971)
• Κόκκινη κλωστή δεμένη… (1974)
• Τα γενέθλια (1977)
• Τα στενά παπούτσια (1979)
• Οι νικητές (1983)
• Τα Χέγια (1987)
• Το παραράδιασμα (1989)
• Κρίμα κι άδικο (1990)
• Nινέτ (1993)

Μάρω Δούκα

Συνέντευξη στον Κώστα Αγοραστό (Βook Press)

Η κυρία Μάρω Δούκα, με αφορμή το τελευταίο της βιβλίο "Γιατί εμένα η ψυχή μου" (εκδ. Πατάκη) μας μίλησε για τα διηγήματά της, τις επανεκδόσεις των βιβλίων της αλλά και τους συγγραφείς που αγαπά.

Το τελευταίο σας βιβλίο είναι συλλογή διηγημάτων. Ποιος είναι ο κοινός τόπος όπου συναντιούνται όλες αυτές οι ιστορίες;

Μέσα από τη δική μου, εννοείται, οπτική, κοινός τόπος στα περισσότερα από τα δεκαεπτά πεζογραφήματα του Γιατί εμένα η ψυχή μου θα μπορούσε να είναι η διαδρομή προς το «σήμερα» και την κρίση που ερχόταν… Καθώς τα ταξινομούσα για τη συγκεκριμένη έκδοση, ένιωθα ότι, αν μη τι άλλο, απηχούν με τον τρόπο τους, και όπως εγώ κάθε φορά προσλάμβανα, το κλίμα και το πνεύμα της εικοσαετίας (1989-2009) κατά την οποία γράφτηκαν.

Τα περισσότερα διηγήματα της συλλογής γράφτηκαν στο παρελθόν «κατά παραγγελία», είτε για λογοτεχνικά περιοδικά είτε για συλλογικούς τόμους. Πόσο δελεαστικό είναι να σας θέτουν το θέμα και να σας ζητάνε μια ιστορία;

Πιθανόν αν δεν μου είχαν «παραγγελθεί» να μην τα έγραφα ποτέ, εκ των υστέρων όμως αισθάνομαι ότι έτσι ή αλλιώς υπήρχαν μέσα μου. Και μ’ αυτό θέλω να πω ότι τη συγκεκριμένη «παραγγελία» κάθε φορά την «προσάρμοζα» σε μια δική μου ανάγκη, σαν να ήμουν έτοιμη εκείνη ακριβώς τη στιγμή να γράψω αυτήν ακριβώς την ιστορία. Παράδειγμα Η μνήμη του νερού. Τι μου είχε ζητηθεί Νοέμβριο του 2001; Μια ιστορία για τη θεματική ενότητα «Μοναχικά ανδρόγυνα». Κι εγώ κάθισα κι έγραψα έναν εσωτερικό μονόλογο για την πτώση των δίδυμων πύργων στις 11 Σεπτεμβρίου. Ήταν ο δικός μου τρόπος να «διαχειριστώ» μέσα μου την απελπισία εκείνου του παγιδευμένου άντρα καθώς, κρεμασμένος σχεδόν έξω από το παράθυρο του ουρανοξύστη, ανέμιζε ένα άσπρο μαντιλάκι καλώντας σε βοήθεια… Ή το άλλο πεζογράφημα Ταξιδεύοντας με μια φωτογραφία, που μου είχε ζητηθεί για τη θεματική ενότητα «Φωτογραφία» από το περιοδικό «η λέξη». Θα μπορούσα να επιλέξω μια όποια να ’ναι φωτογραφία, αλλά εγώ επέλεξα τη φωτογραφία του κομαντάντε Μάρκος, επειδή τότε, άνοιξη του 2002, ήθελα εξάπαντος να γράψω για τους Ζαπατίστας στο Μεξικό… Αξίζει να διευκρινίσω επίσης ότι τα δυο πρώτα διηγήματα του βιβλίου Το βλέμμα του παιδιού και Χαμηλή πτήση, γραμμένα το 2009, αν και δεν μου είχαν ζητηθεί, γράφοντάς τα από δική μου ανάγκη, τα έγραψα σαν να μου είχαν ζητηθεί…

Έχετε κάποιο διήγημα που να το αγαπάτε ιδιαίτερα; Και αν ναι, γιατί και ποιο είναι αυτό; 

Ο παραληρηματικός μονόλογος Η μνήμη του νερού θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά, κυρίως για το πώς, εντελώς αυτόματα, εν μέσω χάους, έπιασα την άκρη του νήματος για μιαν αφήγηση (και αφήγηση πρωτίστως σημαίνει: επιβάλλω τάξη στο χάος) της Νέας Υόρκης… Όπως θα μπορούσε επίσης να είναι ο θεατρικός μονόλογος Σας αρέσει ο Μπραμς; προσπαθώντας να «διεισδύσω», μέσω της γλώσσας κυρίως, στη μικρή ιστορία μιας νεαρής Ουκρανής που έπεσε θύμα του τράφικινγκ στη δεκαετία του ’90 από δικούς μας επιτήδειους… Αλλά το τρυφερά αγαπημένο μου είναι το χριστουγεννιάτικο και με τον τρόπο του Παπαδιαμάντη Ρολογάκι χειρός, ένα διήγημα που έγραψα για την «Καθημερινή» το 2007 με τη σκέψη μου σε μια Ρωσίδα οικονομική μετανάστρια αλλά και στη μητέρα μου, την «εσωτερική» μετανάστρια της δεκαετίας του ’50 (μόλις πριν από λίγους μήνες την είχα χάσει), κι έμεινα έκτοτε με την αίσθηση ότι χάρη σ’ αυτό το κειμενάκι μπόρεσα να τοποθετήσω για πάντα μέσα μου τις οφειλές μου σ’ αυτήν…

Αρκετά από τα διηγήματα της συλλογής έχουν ως αφορμή γεγονότα της επικαιρότητας. Μιλήστε μου για το πώς διαλέγετε, κάθε φορά, το υλικό σας από τις εφημερίδες.

Δεν διαλέγω εγώ το υλικό μου, αυτό με διαλέγει… Θέλω να πω, δεν υπάρχει κάποια ειδική διαδικασία ή μέθοδος. Απαραίτητη προϋπόθεση πάντως θα πρέπει να είναι η συνάντηση της δικής μου ανάγκης με το εξωτερικό ερέθισμα ή και το αντίστροφο: Η εγγενής δυναμική του εξωτερικού ερεθίσματος να είναι σε θέση να ανακινήσει μέσα μου την ανάγκη να ασχοληθώ μαζί του.

«Να νιώθεις μπλε, να ντύνεσαι κόκκινα»

Μια εξεγερμένη έφηβη κι ένα πνευματικά καθυστερημένο παιδί μοιράζονται ένα τσιγάρο βιώνοντας τη συνενοχή και την ελευθερία της "διαφοράς" τους. Ένας αθεράπευτα ρομαντικός σύζυγος σκηνοθετεί απιστίες, για να αναζωπυρώσει το παλιό, σβησμένο πάθος. Μια ποιήτρια σε βασανιστική αναζήτηση των στίχων της συναντιέται με μια τυχαία φράση που βαραίνει πάνω της σχεδόν προφητικά. Ένα ταξίδι μετατρέπεται σταδιακά σε εφιάλτη, για να καταλήξει στην αποδοχή της αγάπης.

Ισορροπώντας ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό, οι ιστορίες του "Να νιώθεις μπλε, να ντύνεσαι κόκκινα" προσεγγίζουν με αφοπλιστική εγρήγορση τη μοναξιά, την απουσία, τη διάψευση, αφήνοντας όμως περιθώρια στη δίψα για ζωή - μοναδική σανίδα σωτηρίας.

Η Έρση Σωτηροπούλου, δεξιοτέχνις της λεπτομέρειας, παγιδεύει συμβάντα που, μολονότι δείχνουν ασήμαντα, εκρήγνυνται μέσα στο ουδέτερο τοπίο της καθημερινότητας, φωτίζοντας τη στιγμή και προσδίδοντας της αποκαλυπτικές διαστάσεις.

Η Έρση Σωτηροπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα το 1953. Σπούδασε Φιλοσοφία και Πολιτιστική Ανθρωπολογία στη Φλωρεντία. Από το 1980, που πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με το "Διακοπές χωρίς πτώμα" μέχρι τώρα έχει εκδώσει έντεκα βιβλία. Έργα της έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν σε πολλές γλώσσες. Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο και έχει ασχοληθεί με την Οπτική και Συγκεκριμένη Ποίηση συμμετέχοντας σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το μυθιστόρημά της «Ζιγκ-ζαγκ στις νεραντζιές» τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2000 και με το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού "Διαβάζω".

Σας περιμένουμε

την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου, στις 7.30 το βράδυ,

στο εντευκτήριο του Εμβολίμου,

στα Άσπρα Σπίτια Παραλίας Διστόμου

"Ψωμί και Τριαντάφυλλα - Θέματα Τέχνης και Πολιτικής.

 Καινούργιο βιβλίο από τη Νάντια Βαλαβάνη

Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις "Ταξιδευτής" το νέο βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη με τίτλο "Ψωμί και Τριαντάφυλλα - Θέματα Τέχνης και Πολιτικής.

«Εξωoικονομικές» όψεις της κρίσης: όπως στην κοινωνία, τη δημοκρατία και το πολιτικό σύστημα, την τέχνη και τον πολιτισμό. Το πολλαπλό χρέος της αριστεράς. Από το «μπούνκερ» του μετρό της Πλατείας Συντάγματος στο «μπούνκερ» της Βουλής, καθώς τρόικα, κυβέρνηση και ΣΙΑ εφορμούν για να «μεταρρυθμίσουν την κόλαση» της Ελληνικής κοινωνίας. Αριστερά και τέχνη. Τέχνη και πολιτική. Ο ρωσικός μοντερνισμός και η καλλιτεχνική πρωτοπορία στη σφαίρα της πιο δημιουργικής συνάντησης στην ιστορία του κόσμου τέχνης και πολιτικής, θεωρίας και πράξης, καλλιτεχνών και κοινωνίας την πρώτη δεκαπενταετία από την Οκτωβριανή Επανάσταση.

«Όχι άλλο αυτομαστίγωμα»

«Η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει νομιμοποίηση» λέει η Ιωάννα Καρυστιάνη. «Εξαπατήθηκε ο κόσμος και έδωσε την ψήφο του» προσθέτει.
ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ (spapa@enet.gr)
Τι κάνουν οι έχοντες τον τελευταίο καιρό; Η Ιωάννα Καρυστιάνη υποψιάζεται πως έχουν κι αυτοί τα προβλήματά τους. Αν μάλιστα κρατάνε από εκείνη τη γενιά που πέρασε τα φοιτητικά της χρόνια στα κουτουκάκια -«τότε που μάζευαν με την κόρα του ψωμιού το τζατζίκι και βουτούσαν παπάρες στη χωριάτικη», μια γενιά στην οποία περίσσευαν όσοι δήλωναν «ντούροι αριστεροί»- δεν αποκλείεται να σκέφτονται πως πήραν τη ζωή τους λάθος, όσο καλοκουρδισμένη, όσο γουστόζικα σκηνοθετημένη κι αν ήταν αυτή.

Ωστόσο, «ο χαβαλές του πλούτου είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή, μόνο μια χρεοκοπία μπορεί να σώσει τους αφασικούς λεφτάδες» μονολογεί αυτομαστιγωνόμενη μια από τις ηρωίδες του νέου της βιβλίου, καθώς οργανώνει ένα «λιτό» χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν, στην 250 τετραγωνικών βίλα της, κάπου στις Κυκλάδες. Αλλο σοκ, όμως, επιφυλάσσεται από τη συγγραφέα σ' αυτήν την όψιμα ενοχική αστή...
Εναν χρόνο μετά τα σπαρακτικά «Σακιά», όπου μια μάνα προσπαθεί να καταλάβει πώς το μοναχοπαίδι της έγινε δολοφόνος, η Ιωάννα Καρυστιάνη επιστρέφει με το «Καιρός σκεπτικός»: μια συλλογή εννέα διηγημάτων που κυκλοφορούν αύριο από τον «Καστανιώτη», όλα τους με φόντο τα περσινά μουντά Χριστούγεννα, τα περισσότερα με ηλικιωμένους πρωταγωνιστές που ζουν εκτός των τειχών. Ανάμεσά τους, μια ακαταπόνητη παζαριώτισσα από την Ελασσόνα, φίρμα για την καπατσοσύνη και την μπέσα της, ένας κολλημένος με την μπάλα Τρικαλιώτης, με μοναδική συντροφιά του μια αφίσα του Μέσι, ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων οχυρωμένο επί δεκαετίες στην Κινέτα, μακριά απ' τα καχύποπτα βλέμματα, ένας συνταξιούχος φιλόλογος που γιατροπορεύει ως το τέλος το «θεριό», τον σχιζοφρενή γιο του, καθώς και λεβέντισσες γιαγιάδες από την Κρήτη, χήρες και με τα παιδιά τους ξενιτεμένα, που η έλλειψη σωματικής επαφής τούς ανακατεύει τα σωθικά.

Γ' Διεθνές Συνέδριο για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών πραγματοποιείται ο δεύτερος κύκλος  του 

Γ' Διεθνούς  Συνεδρίου για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (7& 8 Οκτωβρίου) σε συνεργασία με την Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών με θέμα: 

 "Ο Παπαδιαμάντης μεταφράζων και μεταφραζόμενος"

Ὁ Παπαδιαμάντης ἦταν ἐπαγγελματίας μεταφραστὴς ἀπὸ τὰ ἀγγλικὰ καὶ τὰ γαλλικὰ κυρίως λογοτεχνικῶν καὶ ἱστορικῶν κειμένων, τὰ περισ­σότερα ἀπὸ τὰ ὁποῖα δημοσιεύτηκαν χωρὶς τὸ ὄνομά του σὲ ἐφημερίδες καὶ περιοδικά. Ἐπίσης ὁ Παπαδιαμάντης ἔχει ἐπανειλημμένα μεταφρα­στεῖ σὲ πολλὲς ξένες γλῶσσες (ἀγγλικά, γαλλικά, ἱσπανικά, γερμανικά, ἰταλικὰ κ.ἄ.) καὶ ἔχει «μεταγλωττιστεῖ»/«μεταγραφεῖ» στὴ δημοτική. 

περισσότερα στον ιστοχώρο Ἑταιρείας Παπαδιαμαντικῶν Σπουδῶν Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης

7,8 Οκτωβρίου 2011/ 9:00-21:00

Ελεύθερη είσοδος με δελτία προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 9:00 π.μ.

Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα του Συνεδρίου

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ Εις ταν Πόλιν, εκκινούν το νέο κύκλο εκδηλώσεων της ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ 
και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος
του Γιάννη Καλπούζου

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ Εις ταν Πόλιν

τη Δευτέρα, 3 Οκτωβρίου 2011, στις 8 μ.μ., 
στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
(Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, πρώην Πεσ. Μαχητών, Λιβαδειά).

Ο συγγραφέας θα μιλήσει για το νέο του βιβλίο
και θα συνομιλήσει με το κοινό.

Θα προλογίσει ο ποιητής Γ.Χ. Θεοχάρης

στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

 (Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, πρώην Πεσ. Μαχητών), Λιβαδειά

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Μυθοπλασία και πραγματικότητα συνυφαίνονται στο υφαντό της Πόλης από το 1808 ως το 1831. Καθημερινή ζωή, έρωτες, δυνατές φιλίες, πλούτη, φτώχεια, οραματιστές, συμμορίες των δρόμων, χασικλήδες, δερβίσηδες, γενίτσαροι· αρνησίθρησκοι, κρυπτοχριστιανοί, δεισιδαιμονίες, ερωτικά ξόρκια, χαμένα όνειρα, οι γυναίκες στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού· πυρκαγιές, παζάρια, βεγγέρες, καπηλειά των 1000 τ.μ., η τρομερή φυλακή του Μπάνιον, το μπουντρούμι και η αστυνομία του Πατριαρχείου· κοινά σχολεία, η Μεγάλη του Γένους Σχολή, ερωμένες Πατριαρχών, λεσβίες, αρώματα, λάσπες, βασανιστήρια, πανούκλα· προεπαναστατική περίοδος, Φαναριώτες, συνωμοσίες, μυστικές εταιρείες, προδότες, μισαλλοδοξία, οι σφαγές στην Πόλη το 1821· Ρωμιοί, Οθωμανοί, Αρμένιοι, Φράγκοι, Εβραίοι. Κι ακόμα Πόντος, Χίος, Δραγατσάνι, Μανιάκι, Αλεξάνδρεια.

Πόθος, φόβος, όχλος, άγιοι και δαίμονες.

Ένα επικό μυθιστόρημα που καθηλώνει τον αναγνώστη με την περιπετειώδη ζωή των ηρώων του, την ατμόσφαιρά του, τη χειμαρρώδη γλώσσα του, το συναίσθημα, τον στοχασμό, τις αστείες καταστάσεις και την ολοζώντανη αναπαράσταση της εποχής εκείνης.

Ο Γιάννης Καλπούζος γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας το 1960. Από το 1982 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα και μία συλλογή διηγημάτων. Με την ποιητική συλλογή Έρωτας νυν και αεί ήταν υποψήφιος στη μικρή λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2008. Από το 1995 έχει υπογράψει τους στίχους 67 τραγουδιών πολλά από τα οποία έγιναν επιτυχίες, καθώς και τους στίχους 18 τραγουδιών στο θεατρικό έργο Τρυφεράκανθος. Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ για το μυθιστόρημά του Ιμαρέτ: Στη σκιά του ρολογιού, το οποίο μεταφράζεται στα τουρκικά και τα ιταλικά.

Περισσότερα με κλικ στο blog  Βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

Στρατής Τσίρκας

Τριάντα χρόνια από τον θάνατό του - 45 χρόνια "Ακυβέρνητες Πολιτείες"

Ο Στρατής Τσίρκας (Κάϊρο 1911-Αθήνα 1980) είναι από τους αξιολογότερους πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς... Περισσότερα εδώΤο σημαντικότερο έργο του αποτελούν οι "Ακυβέρνητες Πολιτείες" (1960-1965) που απαρτίζεται από τρία μυθιστορήματα: τη "Λέσχη", την "Αριάγνη" και τη "Νυχτερίδα", τα οποία εισάγουν έναν τολμηρό και πειραματικό μοντερνισμό στο ελληνικό μυθιστόρημα.
Ένα επιμορφωτικό ντοκυμανταίρ για τον συγγραφέα της αιγυπτιακής Διασποράς και του ελλαδικού κέντρου Στρατή Τσίρκα και μια περιδιάβαση στην πολυτάραχη εποχή του είναι το θέμα του επεισοδίου της σειράς «ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ» της ΕΡΤ, το οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ.
"Ο Στρατής Τσίρκας σε πρώτο πρόσωπο": Από την εκπομπή ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ της ΕΡΤ
η-Μαθητεία